مروري بر ديدگاه هاي رهبرمعظم انقلاب اسلامي درباره انقلاب اسلامي
نقشه دشمن براي كودتاي 28 مرداد چه بود؟

بخش بسيار مهم اين ماجرا اين است كه الان عرض مي كنم و اين مطلبي است كه مي خواهم بخصوص جوانان ما به آن توجّه كنند. دشمن فهميد كه راز پيروزي ملّت ايران چيست؛ لذا درصدد برآمد تا سياسيّون و سردمداران دولتي را از روحانيت و دين جدا كند. آنها را از آيه الله كاشاني جدا كردند و بينشان فاصله انداختند و متأسفانه موفّق هم شدند. از سي تير 1331 كه مرحوم آيه الله كاشاني توانست ملّت ايران را آن طور به صحنه بياورد، تا 28 مرداد 1332 كه عوامل امريكا در تهران توانستند مصدّق را سرنگون و تمام بساط او را جمع كنند و مردم هيچ حركتي از خود نشان ندادند، يك سال و يك ماه بيشتر طول نكشيد. در اين يك سال و يك ماه، با وساطت ايادي ضدّ استقلال اين كشور و با توطئه دشمنان اين ملت، دكتر مصدّق مرتّب فاصله خود را با آقاي كاشاني زياد كرد، تا اين كه مرحوم آيه الله كاشاني چند روز قبل از ماجراي 28 مرداد نامه نوشت - همه اين نامه ها موجود است - و گفت من مي ترسم با اين وضعي كه داريد، عليه شما كودتا كنند و مشكلي به وجود آورند. دكتر مصدّق گفت: من مستظهر به پشتيباني مردم ايران هستم! اشتباه او همين جا بود. ملّت ايران را سرانگشت روحانيت - كسي مثل آيه الله كاشاني- وادار مي كرد كه صحنه ها را پر كند و به ميدان بيايد و جان خود را به خطر بيندازد. در 28 مرداد كه كاشاني منزوي و خانه نشين بود - و در واقع دولت مصدّق او را منزوي و از خود جدا كرده بود - عدم حضور او در صحنه موجب شد كه مردم نيز در صحنه حضور نداشته باشند؛ لذا كودتاچي هاي مأمور مستقيم امريكا توانستند بيايند و به راحتي بخشي از ارتش را به تصرّف درآورند و كودتا كنند. يك مشت اوباش و الواط تهران را هم راه انداختند و مصدّق را سرنگون كردند. پس از آن، ديكتاتوري محمّدرضاشاهي به وجود آمد كه بيست وپنج سال اين ملّت زير چكمه هاي ديكتاتوري او لگدمال شد و ملي شدن صنعت نفت هم در واقع هيچ و پوچ گرديد؛ چون همان نفت را به كنسرسيومي دادند كه امريكاييها طرّاحي آن را كردند. هرچه دشمن خواست، همان شد؛ به خاطر جدا شدن از روحانيت و دين. اينها عبرت است.
بيانات در اجتماع بزرگ مردم شهرستان كاشان
و آران و بيدگل ـ 20/8/80
مأيوس كردن روحانيت، نقشه ي دشمن
براي انحراف مشروطيت
شبيه همين قضيه در صدر مشروطيت اتفاق افتاد. آن جا هم كار را مردم كردند و حضور آنها بود كه مشروطيت را بر حكّام مستبد قاجار تحميل كرد؛ والّا مظفرالدين شاه كسي نبود كه مشروطيت را قبول كند؛ حضور و فشار مردم او را مجبور كرد كه مشروطيت را بپذيرد. روحانيون و علماي بزرگ، مردم را به صحنه آورده بودند.
بعد از آن كه مشروطيت به وجود آمد، جمعي از روشنفكران خودباخته در مقابل انگليس، با تبليغات و روزنامه ها و روشهاي خود، كاري كردند كه روحانيت و مردم متديّن را نسبت به نهضت مشروطيت بدبين و مأيوس كردند. نتيجه اين شد كه در ابتدا يك ديكتاتوري توأم با هرج و مرج، چند سال بعد هم ديكتاتوري سياه دوران رضاخان بر اين ملّت مسلّط شد. اين دو واقعه، دو تجربه است كه البته هر كدام تحليل و داستان جداگانه اي دارد.
من از اين كه مي بينم جوانان ما از اين قضايا
بي اطّلاعند، رنج مي برم. هميشه اطّلاع از آنچه كه دشمن در گذشته عمل كرده است، موجب مي شود كه انسان ترفندهاي دشمن را در زمان خودش هم بداند. البته روشها عوض مي شود. شما مي بينيد كه در مبارزات ورزشي هم مربّيان مي نشينند و عملكرد فلان تيم رقيب را با دقّت نگاه مي كنند تا روشهاي او را بشناسند. ملّت ايران در طول صد سال اخير اقلاً در دو قضيه مهم قبل از انقلاب اسلامي با امريكا و انگليس روبه رو شده است. يك قضيه، قضيه مشروطيت است؛ يك قضيه، قضيه نهضت ملي شدن صنعت نفت است. در هر دو قضيه، آنها ترفندي زدند و ملّت ايران را از لذت بردن از پيروزي خود محروم كردند و يك ديكتاتوري سخت و سياه را در هر كدام از اين دو مقطع در كشور به وجود آوردند.
بيانات در اجتماع بزرگ مردم شهرستان كاشان
و آران و بيدگل ـ 20/8/80